A special essay         

Needed an ultramodern «Peter The Great» for Greece

By Professors Michael C. Geokas, M.D., Ph.D* and Christos D. Katsetos, M.D., Ph.D**(geokas@msn.com)

Greece finds herself today at the crossroads of history. Despite EU membership, with funds available for infrastructure and other projects, the strategic location in Eastern Mediterranean, her magnificent natural beauty, which makes her by definition the Mecca of Tourism; her huge Merchant Marine plowing the oceans (about 205 million tonnage), an enviable heritage as the birthplace of Democracy and of Western Civilization; the brilliance, energy and spark of her people; and a four million dynamic Diaspora, located mainly in the rest of Europe, North America and Australia, and the overwhelming success of the Olympics 2004 that astonished the world, yet, several key ingredients are missing from the mix and the whole equation. Lest we forget, the Greeks with a per capita GNI (Gross National Income) of $22,000 have now broken even the famous dictum of Herodotus: Elladi Penii Aikote Syntrofos Estin. [Poverty shall always be Greece's companion].

Yet, despite all advantages and achievements, the country appears weak in the international arena and a number of significant problems have been accumulating, like droplets of mercury. The last straw that broke the camel's back was the fiasco with the Former Yugoslav Republic of Macedonia (FYROM). A tiny Balkan country loaded with internal problems has won recognition from America for a plagiarized name «Macedonia». This is a failure of Greek diplomacy and the country's international dynamic. Moreover, Greek foreign policy is in disarray as related to Turkey, Greece's nemesis, with the Turks having the upper hand at many levels. Even after the recent EU decision to start accession talks with Turkey, which Greece supported enthusiastically, Turkey's monolithic and aggressive attitude has not changed.

PROBLEMS WITH TURKEY. Turkey's refusal to recognize the Republic of Cyprus, a full EU member, the continuing attacks against the Patriarchate, perpetuation of the casus belli against Greece and the relentless air-space violations over the Aegean, are all ominous signs. Frankly speaking, Greece's foreign policy doctrine aiming to tame Turkey by supporting her entry into the EU, has proven to be unproductive and a striking failure.

On the contrary, Greek-Turkish relations are becoming increasingly strained and problematic. Turkey has continued to pressure Greece with persistent efforts of the Turkish Air Force in an attempt to demonstrate de facto co-ownership of the Aegean, with frequent Airspace violations costing dearly to the Greek taxpayer at 1,250,000 Euros daily (and $1.3 billion from 1998 to May 2003). The Greek Air Force has to be constantly on alert for chasing away the intruding aircraft. During the last 31 years 115 Greek pilots and 197 aircraft have been lost. There is unrelenting Turkish obstinacy in Cyprus, and covert

pressure through FYROM, the Muslim minority in Thrace and through Albania.

The following are just a few examples in this regard: The Website of the Turkish Foreign Ministry fully adopts the FYROM propaganda against Greece. Using historical links and religious ties, Turkey pursues a long-term plan in Albania that includes-but is not limited to- an ambitious investment in infrastructure. The deployment of Northern Cyprus flags during a soccer game in Tirana is emblematic of the underlying sentiment promoted by Turkish operatives and sympathizers in Albania. When FYROM foreign minister Mitreva visited Turkey last year she was received in Ankara with funfair, her visit was extended and given wide publicity. The meddling of Turkey with the Muslim minority in Thrace, is exemplified by the inappropriate statements of visiting Turkish officials and the disturbing role of the Turkish Consul in Komotini, who habitually violates the Vienna agreement (April 18, 1961) concerning the laws [and] regulations of the receiving country.

In addition, the Turkish authorities have pursued a relentless policy of annihilation of the remaining Greek community in Istanbul. The longstanding closure of the Halki Theological Seminary, the blatant violations of religious freedom, the humiliation of the Ecumenical Patriarch (whose Ecumenical role is not even recognized) and the confiscation of Patriarchal properties, clearly suggest a deliberate strategy of ethnic cleansing.

Due to the Turkish-Israeli alliance of 1996, Turkey is still a favorite country in America, and her special treatment continues despite huge internal problems, and refusal to permit passage of American forces to Iraq, during the war and her recent hosting of a Hamas delegation in Ankara. The new oil pipeline from Baku to Ceyhan is hailed as crucial for an oil thirsty world. Moreover the strong US support to Turkey for EU membership is persistent, as is the support for the Annan plan, which is designed to favor Turkey and to legitimize her occupation of 38% of Cyprus. The rightful rejection of the Annan plan by the Cypriot people has generated displeasure in the US. However, it now appears that Turkish-US relations are on a downswing due to American support to the Kurds in Northern Iraq and other issues. The fact remains that despite EU and NATO memberships, Greece is diplomatically on the defensive, with many in EU and the United States still favoring Turkey, despite her poor record on human rights, and bellicosity of her Armed Forces which are not under civilian control. The piece-meal revision of the Turkish constitution of 1982, including the abolition of the death penalty and National Security Council (NSC) membership changes, are deemed insufficient, short of a new constitution based on a veritable EU template.

The evidence of bad intentions and insincerity abound, such as Turkey's constant antagonism on the Cyprus issue; and the persistent violations of Greek Airspace mentioned above. Many believe that the blatant interference of ongoing Greek military exercises in the Aegean (a long-term strategy aiming to establish «gray zones» in the region), coupled with the covert support, to FYROM and Albania, are probably designed to place Greece into a pressure vice. Finally, the aggressive and some say premeditated collision of a Greek and a Turkish fighter over the Aegean on 5-23-2006, with loss of the Greek pilot, coupled with the audacity of Ankara to ask for reparations, represent the final proof that so far Greek foreign policy towards Turkey is a failure.

SOME INTERNAL PROBLEMS. Some other significant problems are the following: The high unemployment rate; the high cost of living since the adoption of the Euro; and the low wages as compared to the rest of the EU, which feed a pervasive corruption, involving even members of the judiciary; the poor condition of the Health care and Educational systems,

with dysfunctional High Schools and Universities and about 50,000 of the young studying abroad; the problem of Traffic Safety with unacceptable numbers of deaths and injuries; the porous borders on land and sea with thousands of illegal immigrants coming in constantly (most of them illegal); the calamity of low fertility rate (TFR 1.3), with 200,000 abortions per year and about 100,000 live births; the steady aging of the population, with 20% over 65 and no proneitalist program in place for achieving even replacement fertility, with the exception of a small successful program run by the Church; and no sophisticated programs for assisting assimilation of immigrants and for stemming the tide of new arrivals projected to boost the total number to 3.5 million between 2015-2020(Joseph Chamie UN). Additionally, Greek Tourism is weak, the quality and numbers of tourists being at the down-slope of Butler's Curve, especially the coveted American tourists, with loss of about $5 billion per year. Furthermore a mafia-style under-world, and trafficking of humans and drugs are thriving, and some of the mass Media are owned or under the thumb of big money, a situation which the Prime Minister promised to clean up. Relations with the United States are correct; despite anti-Americanism and relations with Turkey is the thorniest problem in Greek foreign policy.

WHAT SHOULD BE DONE? We strongly believe that what the Republic of Greece urgently needs is a strong magnetic leader, and courageous reformer, who will galvanize and inspire the Greek people and their Diaspora, by implementing a cultural and organizational revolution. Such a leader is needed to solve the present daunting problems of the Republic. The Greeks are extremely smart people, but notoriously difficult to govern. However, they will respond positively to a strong and inspiring leader who will propel them into action. A man who will transform the partying, have a good time culture, into a work ethic and increased productivity, which will astonish the world, like the 2004 Olympics did. In all of history, during the last 1,000 years, one man shines like a giant beacon in this respect, Peter the Great of Russia, the Revolutionary Tsar. Who was Peter of Russia? «And why the freakish appearance of this autocrat in the European stage and his unique spirit, and enormous accomplishments, are deemed relevant several centuries later?»

PETER OF RUSSIA: He was born in 1672 in Moscow and died in 1725 in St. Petersburg. He was buried in the Peter and Paul Cathedral and the people still to this day bring flowers to his tomb. Peter B. Putnam, in his Book, Peter the Revolutionary Tsar, describes him as follows: «It was the pace, scope, and violence of Peter's reforms that made them revolutionary. Moreover, the revolution was personal. He not only send others abroad, but went (abroad) himself. He hired foreign shipwrights, but build ships with his own hands». His personality and massive reforms have inspired generations of historians, writers and ordinary people. Peter's revolution was unique. Arnold Toynbee called Peter «the archetype of the autocratic westernizing reformer. He has provided a template for the leaders of all developing nations since his day and nobody else followed him more closely than Joseph Stalin who tried to do from 1928 to 1941 to Russia, all over again, what Peter had done for her about 230 years earlier».

Stalin described Peter's program of modernization as «a unique attempt to leap out of the framework of backwardness». Peter's revolution was also unique, Putnam says, «as he became the personal instrument and embodiment of change». Peter was also a good listener and he constantly asked foreign ambassadors how he could advance Russia.

They told him: «Sire, you need trade with other nations and for that you need a merchant marine and for that you need a navy to protect it». And this is exactly what he did by going abroad to learn shipbuilding. Putnam, describes that ''he also made enormous progress in the field of Education, by setting up the Academy of Sciences and by founding schools of navigation and engineering in the capital and cipher schools in the provinces. he quadrupled foreign trade and his heavy industry surpassed that of more advanced nations. His methods were autocratic, but iron production was three times that of England and helped to make Russia a great power. He tried to modernize the civil administration as illustrated by that of Sweden, thus creating a nation governed by rule and precept, and not custom and caprice. In Sweden, Denmark and Prussia government departments were run by boards called Colleges. Peter was told that Colleges were the solution for good administration and that their mechanism was like that of watches: whose individual parts mutually keep each other in motion. He sent Russians to study Colleges abroad and appointed westerners to his Colleges to provide their expertise to Russians''.

«Special target of his determination and anger was official dishonesty, because corruption was widespread and public office was mostly considered to be an opportunity for getting rich. Only half a dozen of Peter's large group of assistants were indeed honest. At one occasion he was so angry that was ready to issue a decree, which would punish with hanging any official who had stolen enough money to pay for the rope. One aristocrat mastered the courage and asked Peter: does the Emperor wished to be without subjects? We all steal he said, some more and others less, some privately and others without disguise. Peter laughed and tore up the decree''. However, everybody got the message. «To stamp out corruption, Putnam says, he appointed certain officials called fiscals who became the best-hated men in the empire. Official corruption continued to exist but after Peter it was at least accepted as wrongdoing. During Peter's reign foreign trade quntrupled. Western nations dominated trade with Russia. Like a colony exchanging raw materials for finished goods she could not manufacture for herself. The sharpest exception to Russia's dependence in the West was military. Peter understood clearly that unless he could modernize his arms industry Russia would remain a second-class nation. Peter produced armaments on a huge scale and in a single generation his heavy industry surpassed that of far advanced nations.

He attempted to do a lot more than could achieve in a lifetime and his role was an impetus to the future». Putnam says, «he was a living paradox: a visionary and a pragmatist, flexible and adamant, frugal and prodigal, patient and passionate, self-sacrificing and self-centered. But he pushed Russia to the future with his spirit, with his energy and his love for her. This giant of a man possessed endowments and ambitions to match. This was Peter the great of Russia, a revolutionary leader who propelled his nation into the future''. He initiated in effect a veritable Cultural and Organizational Revolution. ''Peter continued to live simply, wore old clothes and had few attendants.

He was usually in bed by ten and rose at three or four in the morning and worked with his secretaries and ministers. He kept the same hours when in Paris or London''.

AN ULTRAMODERN GREEK PETER? We shall say it immediately and very clearly, that an autocrat-reformer as Head of State at this point in time, is completely unacceptable and incompatible with the Democratic imperative. We are not discussing here Kings and Emperors. Instead, what we have in mind is an ultra-modern democratic leader, who is endowed with Peter's talents as outlined above, such as, the spirit of innovation and reform, the charisma of enormous persuasive power, plus Peter's vision, and magnetic force of personality; the allergy towards corruption and his adherence to a strategic plan leading to an urgently needed cultural and organizational revolution. Such a leader could appear at any time out of the blue, from the ranks of the political, intellectual, business, labor and professional ranks, of Greek Society or from the thriving Diaspora in Europe, Australia and North America. Such a leader could galvanize the political, intellectual, business, industrial, religious, and labor groups, as well as the nations' young, with his strategic plan for adequately protecting Greece and pushing her into a bright future. We firmly believe that such a powerful and inspiring leader could appear, «as deus ex machina», only if the following changes in the present political system were to occur:

1. A change from the existing Cabinet System to a Presidential System of Government in Greece, where the executive branch is elected separately from the legislative.

"The defining characteristic of a presidential Government is how the executive is elected, but almost all presidential systems have in common the following features (http://www. answers.com/topic/presidential-system):

a) The President is both head of State and head of Government and has no formal relationship with the legislature, cannot introduce bills, but can veto acts of the legislature. The veto can be overridden by a supermajority of legislators.

b) The President has a fixed term of office (e.g. six years), elections are held at scheduled times and cannot be triggered by a vote of confidence or other parliamentary procedures.

Many presidential systems include regulations for the president's trial and removal from office, if found guilty of a crime.

c) The executive branch is unipersonal and the members of the Government are appointed by the President, serve at its pleasure and must carry out the policies of the executive and legislative branches. Frequently, the Presidential system requires legislative approval of nominations to the cabinet as well as for judges. The President has the power to issue orders to members of the cabinet, the military or any officer or employee of the executive branch, but he does not generally have the power to dismiss or give orders to judges.

d) The President often has the power to pardon or commute sentences of convicted criminals''.

2. There are four basic advantages to the Presidential System:

a) «The Direct Mandate, with the President elected directly by the people. This makes the President's power more legitimate as compared to a leader appointed indirectly.

b) The Separation of Powers, due to establishment of the presidency and the legislature as two parallel structures, an arrangement many believe, that necessitates each structure to supervise the other, thus preventing abuses.

c) The Speed and decisiveness, because a powerful President can effect changes quickly.

d) The Stability, due to the fact that a President with a fixed term can provide more stability than a prime minister who can be dismissed at any time. Many believe that a country under great stress is better off to have a President with a fixed term instead of successive Prime Ministers.

3. However, critics claim the following Disadvantages of the Presidential System:

a) Tendency towards authoritarianism

b) Separation of powers with the Presidency and the Legislature two parallel structures, which at times creates gridlock, reduces accountability and allows the President to blame the Legislature and vise versa.

c) A roadblock for removing the President from office before his/her term has expired.

d) Some political scientists consider the conflation of head of state and head of government duties, to be a problem of presidentialism because criticism of the President as head of state is criticism of the State itself».

d) We strongly believe however, that especially for the Republic of Greece at this time, the Presidential System will be the most suitable and invaluable.

WHAT WOULD THE PRESIDENT DO?

1. The popularly elected President would proceed with the rule that members of parliament could not serve as Government Ministers and he would appoint a technical Government to include high power specialists in the various ministries, such as University Professors, Business people, Diplomats, members of the Military and other renown specialists in their field. Such technical people from Greece and the Diaspora could be very effective and hopefully immune to corruption impulses. Moreover, he would overhaul the stifling, rigid and dysfunctional bureaucracy in the ministries, which would be a Herculean task in itself.

2. He would fix the ailing educational system especially the Universities that are in poor condition, with an ongoing controversy to boot, concerning the establishment of private Universities in Greece, for the first time in its history, to the dismay of many Professors and Students alike. Additionally, he would improve the High School education and would protect it against the deconstructionist attempts of re-writing history, which will attenuate the impact of great historic events and thus de-hellenize the Greek youth and threaten their sense of self-identity.

3. He would drastically improve the Armed Forces, which are indispensable for defending the country's borders, for playing an important role in NATO and for discouraging an aggression by Turkey, especially in the Aegean. For this the President would maintain a 12-month draft for men and women, a method similar to Israel, and would develop also special professional forces using advanced technology and sophisticated weaponry.

He would never accept the plagiarized name «Macedonia» by FYROM and would vigorously negotiate another suitable name following a Referendum on this issue.

4. He would greatly improve the deteriorating internal security in Greece, with people afraid to walk outside their home at night and propelled to use double locks in their doors. He would greatly reduce the frequent Bank robberies by gangs, the destruction of property after soccer games, and the burning of stores and automobiles by masked individuals who do not seem to be amenable to arrest and to get long jail terms. He would also solve the problem of international underworld gangs, an absurd phenomenon for a democratic state, member of EU.

5. The President, like Peter, would confront head on and without mercy, the scourge of corruption within and outside the Government. He would respond to sensational revelations in the Media about corrupt officials, including members of the judiciary, which give the impression of a corrupt society. He would severely curb the trafficking of drugs and humans, as well as suppress organized crime in Greece, where some restaurants, automobile dealers and other businesses are paying protection fees.

6. He would deal decisively with the twin Demographic problem of low fertility, and the huge in-migration. Additionally, he would give top priority to a sophisticated proneitalist program for augmenting the fertility rate. According to a new study by the Population Research Bureau (PRB) in Washington DC many industrialized nations have introduced or beefed up economic incentives -ranging from cash bonuses to tax brakes to extended maternity leaves- to get people to have children. Just since March 2006, about 16 countries ranging from Bulgaria to Taiwan have increased incentives. Additionally, the President would pursue a vigorous plan for the assimilation of immigrants already aboard, in order for them to gain citizenship in 10 years, to learn the Greek language, send their children to Greek schools and make it unnecessary for them to bring their brides and extended families to Greece, from their country of origin.

To stop the brisk influx of new illegal immigrants he would expand a special force now called the Border Guardians (Synorofrura), which together with the regular Army, Navy and Coast Guard would seal off Greece's borders on land and sea. He would also create a strong new Ministry of Demography and Diaspora, for handling effectively the Demographic Problem and the affairs of four million Diaspora.

7. The President would urgently promote special legislation for regulating the non-governmental organizations (NGO's). The present situation of NGO's in Greece is chaotic and out of control. The NGO's have pursued a variety of causes at the local, national and even the international level. Many of them can be considered political, if that definition encompasses non-partisan social issues, human rights of invented «ethnic or ethno-linguistic minorities» and when in cooperation with foreign NGO's, have charged the Greek population, the media and even the Church, for discrimination and human rights violations, to the detriment of the international image of Greece. One particular NGO, ELIAMEP, plays a strong role on issues of Greek Foreign policy, maintains an extensive list of financial sponsors and publishes very frequently foreign policy advocacy papers in the Greek Press. It also conducts annual closed meetings, and vigorously promotes an accommodation with Turkey in the Aegean, which many well meaning people consider that it smacks of appeasement. Moreover, ELIAMEP has been a strong advocate of the Annan plan for Cyprus, despite wide opposition to it, in Cyprus, in Greece and within the Hellenic Diaspora. The President would require by law, that all NGO's in Greece re-register with the Government, meticulously disclose their financial sources and undergo expanded and meaningful auditing by an impeccable task-force appointed by the Government, and be required to open their annual meetings to all interested Greek and Greek-Diaspora Scholars.

8. The President would make a valiant effort on the issue of Traffic Safety for specifically reducing the large number of deaths and injuries, which produce untold misery and pain to Greek people. Strict traffic control of Commercial Vehicles would be a top priority. He would also place great emphasis on driver training, strict renewal of a driver's license every four years, following an examination, and strict traffic control with citations enforced directly by Traffic Courts. He will also diligently pursue improvement of the road network especially the secondary roads, which are known to be in dire need of repair because they account for the majority of injuries and fatalities.

9. He would strongly promote international trade and would protect Greek industry from dissolution by outsourcing. Would strongly boost Tourism, especially concerning tourists from the United States and would pay special attention to Island Tourism and would bring to perfection the coastal shipping among the Islands. He would also handle with great care issues concerning «the Golden Merchant Marine Fleet» in order to increase the number of the Greek-Flag carrying vessels.

10.The President would vigorously promote scientific research especially in advanced technology, by encouraging distinguished scientists from the Hellenic Diaspora to return to Greece, by offering special inducements and generous research funds.

Additionally, with upgrading of the University system and lavish allocation of research funds there will be an impetus in research productivity. He will also invite foreign companies to establish subsidiary research units in Greece following the example of Ireland, which is the hub of several technology companies from the EU and the US.

11. He would be very willing to learn from abroad through a stellar Advisory Board of prominent scientists, especially from the Diaspora in the US and EU, who could provide expert input and know-how without the constraints of their native counterparts.

This will be equivalent to Peter's solicitation of advice from the foreign ambassadors. Moreover, he would be effective in seeking dynamic assistance from the Greek-American Community in support of the rightful causes of Greece, in Congress and the United States Administration. Ethnic politics have now been legitimized in America and are even been promoted by the administration and constitute an important factor in determining foreign policy (Glazier and Moynihan 1975). The President would tour big American cities, speaking to large audiences of Greek-Americans and philhellenes, with a special report and discussions of the vital issues of concern to Hellenism.

12. IN SUMMARY: The Prime Minister driven political system in Greece with a ceremonial President and members of Parliament serving as Ministers, is by its nature ineffective. The Presidential system will be superior and much more effective in many vital areas, such as: in solving a host of intricate internal problems by Ministers who are top technical experts in their fields; in pursuing a dynamic role within the EU and a successful foreign policy towards the United States and an aggressive Turkey; and in effectively utilizing the Greek-American dynamic on behalf of Greece. Furthermore, in this era of frequent opinion polls and the palpable power of the Media (some under special interest control) on shaping public opinion and influencing policy; the large number of NGO's working independently and pushing claims on policy issues, the present Cabinet driven Government, which is hampered by a notoriously entrenched and inflexible bureaucracy, appears weak and at times overwhelmed by events in a fast moving world.

In addition, the day-after-day appearances of the Prime Minister at the Parliament podium, in order to refute incessant criticisms of the opposition parties, no matter how serious, or superfluous, it is simply unproductive, and corrosive of his authority, as well as demeaning to his office.

Most importantly, the Prime Minister and his Government can be brought down by a combination of factors, such as: a series of scandals, a deteriorating economy, by serious unemployment, by continuous strikes instigated by the labor unions, and by negative opinion polls, all of them, pushing the Prime Minister and the country to premature elections, and a tedious pre-election campaign, with further decrease of Government efficiency. When in this era of profound specialization members of Parliament serve as Ministers, the chance of ineffectiveness for lack of special skills and of clientelism to their constituents in their districts is considerable.

In sharp contrast un-elected Ministers appointed by the President for their expertise will be experienced and technically skilled, for their respective ministries. Thus, Ministers with technical dexterity, with no electoral districts to satisfy with favors, and no re-election campaign obligations, will have an enormous advantage for effectiveness as members of the team. For instance, a seasoned, multilingual, and articulate University professor of Law, or Political Science, or International Affairs, will be eminently suited to be Minister of Foreign affairs; and a distinguished Professor of Medicine, or Surgery or Public Health from Greece or the Hellenic Diaspora, will be superb as Minister of Health.

Additionally, a seasoned, articulate and personable University Professor of Constitutional Law, or of Public administration, will be ideal for the demanding Ministry of the Interior.

Thus, the President, a leader with exceptional acumen (high IQ) and technical skills, coupled with what is now called Emotional Intelligence, would promulgate in the spirit of an ultra-modern Peter the Great, a much needed Cultural and Organizational Revolution in Greece. There are certain cultural traits that hold back the brilliant, innovative and versatile Greeks. Look how they adapt and thrive in the rest of Europe, in Australia and North America.

The President, would also push for a strong Civil Society, transform the partying culture, and insist on acceptance of personal responsibility from everyone. He would abolish the pervasive favoritism and nepotism, which breeds incompetence, demoralizes the young and propels them to leave the country; would modify the power of Labor Unions and their knee-jerk tendency to crippling strikes which scare away foreign companies, and bestow the ugly nick-name to Greece as «the land of strikes»; would reduce to its proper dimensions the continuing strong domination of the left on Greek Society and the insidious grip of big money on the mass Media; would ruthlessly decapitate corruption, and human and drug trafficking; would persuade his people that good service is indispensable for Tourism development, and does not equal servility; and would loudly declare that the path of low fertility and of abortions on demand, for family planning, are the path to national suicide. Moreover, he would reduce additional in-migration to a trickle, and promote the diligent and sophisticated assimilation of immigrants who are already aboard and would vigorously encourage repatriation of Diaspora Greeks. He, like Peter, would boost the Armed Forces, and arms production and procurement, and would pursue the sealing of borders on land and sea to stem the influx of illegal immigrants. He would re-organize and drastically upgrade the Diplomatic Service, and would appoint as Ambassadors distinguished experts especially in key Embassies like Washington DC and other foreign capitals, like the state of Israel does.

Finally, the President would genuinely and quickly embrace the Hellenic Diaspora, and specifically the robust Greek-American Community, seeking support against Turkish pressure in the Aegean, Cyprus and the Patriarchate. Greece needs today a Presidential system of Government, so urgently, as Sahara desert needs the rain.

EPILOGUE: At this point we anticipate the inevitable question from the readers of this special essay: Who in the Governing party or in the opposition, might be a worthy ultra-modern Peter the Great for Greece? Our answer is this: even if such a leader existed today, it will be next to impossible to assume the role of an ultra-modern Peter, under the present system of Government. Only with a Presidential system it will be possible for such a leader to materialize on the scene. We firmly believe, that the Presidential System is everything. Thus, after the necessary revision of the Constitution and the adoption of the Presidential System, we can anticipate a dynamic and electrifying change of the political landscape in Greece. Such an event will make it feasible for a strong, magnetic and inspiring leader to materialize, to be voted-in directly by the electorate, and be inaugurated as the country's first President, for the good of both, the people of Greece and the Hellenic Diaspora.

10-9-2006

SOURCES:

1. Robert K. Massie: Peter the Great. His Life and World. Alfred A. Knoff, New York 1980.

2.Peter Brock Putnam: Peter, The Revolutionary Tsar. Harper and Row, 1973. [The authors thankfully acknowledge generous quotations from this remarkable Book].

3. Arnold Toynbee. The World and The West (Reith Lecture) New York 1953.

4. Presidential System-Wikipedia, http://en.wikipedia.org/wiki/Presidential_system

5. Presidential System.Answers.com http://answers.com/topic/presidential-system

6. Turkish Media: Washington No Longer Trusts AKP Government. THE MIDDLE EAST MEDIA RESEARCH INSTITUTE. Special Dispatch Series-No 1145, April 24, 2006.

7. Michael C. Geokas: The European Union and the Specter of Uncontrolled In-Migration.

Journal of Political and Military Sociology 25: (Winter) 353-362,1997. [From the author's speech at the European Parliament in Brussels April 2, 1997].

8. Michael C. Geokas. The new Gordian knot for the Greeks: The twin Demographic Problem. The National Herald (NY) November 9-10, 2002.

9. M. Hakan Yavouz. Turkey's Fault Lines and the Crisis of Kemalism. Current History Vol 99, No 633, January 2000.

10. Philip Shishkin. In Northern Iraq, A Rebel Sanctuary Bedevils the United States. The Wall Street Journal, October 2, 2008[Vol. CCXLVIII NO, 78].

11. Michael C. Geokas and A.T.Papathanasis. The Turkish-Israeli Alliance is a New

Destabilizing Factor in the Middle East and Southern Europe. The Washington Report on Middle East Affairs, April 2000.

12. Daniel Coleman: What Makes a Leader? Harvard Business Review, November-December 1998, pp.93-102.

13. Alexander Livshin and Richard Weitz. Civil Society and Philanthropy under Putin.

International Journal of Non-for-Profit Law Vol 8, No3/May 2006/6

14. Elizabeth Rosenthal. European Union's Plunging Birthrates Spread Eastward. The New York Times September 4, 2006.

15. R. Butler. The concept of a tourism area cycle of evolution. Canadian Geographer 24:

5-12,1980

16. Michael C. Geokas. Strategic Demography and the Revolution in Warfare. The National Herald (NY) Nov 30-Dec 1, 1996(In Greek).

17. Nathan Glazer and Daniel Patrick Moynihan. Ethnicity: Theory and Experience.

Harvard University Press, 1975.

*(Em) Professor of Medicine and Biological Chemistry UC, Davis School of Medicine,

Davis, California; E-Mail: geokas@msn.com

**Research Professor of Pediatrics and Pathology, Drexel University College of Medicine, Philadelphia, Pennsylvania.

-The Authors are also: President (Prof. Geokas) and Vice-President (Prof. Katsetos), of the THINK-TANK DEMOKRITOS SOCIETY OF AMERICA: WWW.DEMOKRITOS.ORG

Tel: 001\925\946-0180

FAX: 001\925\946-1987

**Τα άρθρα των αναγνωστών εκφράζουν προσωπικές απόψεις, οι οποίες δεν δεσμεύουν το kathimerini.gr

from
http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathextra_100049_11/10/2006_167513

( 684 KB ) Το άθρο όπως παρουσιάστηκε στην εφημερίδα "Απογευματινή" ( 684 KB )

Ζητείται υπερμοντέρνος <<Μεγάλος Πέτρος>> για την Ελλάδα

Ερευνητική μελέτη, με προτάσεις, για τη βελτίωση των Ελληνικών πραγμάτων
Μιχάλης Κ. Γκιόκας και Χρίστος Δ. Κατσέτος

Μ.Κ.Γκιόκα, M.D.,Ph.D., Ομότιμος Καθηγητής Ιατρικής καί Βιολογικής Χημείας, Ιατρική Σχολή, Πανεπιστημίου τής Καλιφόρνιας, Ντέιβις, Καλιφόρνια,

Χ.Δ. Κατσέτος, M.D.,Ph.D., Ερευνητής Καθηγητής τής Παιδιατρικής, καί Παθολογοανατομικής, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Drexel, Φιλαδέλφια, Πεννσυλβανία

Οι Συγγραφείς είναι επίσης: Πρόεδρος (Καθηγητής Μιχάλης Γκιόκας) καί Αντιπρόεδρος (Καθηγητής Χ. Κατσέτος) τού ΘINK-ΤANK ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ ΕΤΑΙΡΕΊΑ ΑΜΕΡΙΚΉΣ. http://www.demokritos.org

Αντίβαρο, Νοέμβριος 2006

Η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα στό σταυροδρόμι τής Ιστορίας. Παρά τήν συμμετοχή της στήν ΕΕ, μέ κονδύλια γιά υποδομή καί άλλες ανάγκες, τήν στρατηγική της θέση στήν ανατολική Μεσόγειο, τήν φανταστική φυσική ομορφιά της πού τήν χρίζει αυτομάτως Μέκκα τού Τουρισμού, τόν τεράστιο Εμπορικό Στόλο της, πού διασχίζει τούς ωκεανούς (205 εκατομ. τόννων), τήν αξιοζήλευτη κληρονομιά σάν γενέτειρα τής Δημοκρατίας καί τού Δυτικού πολιτισμού, τήν σπίθα εξυπνάδας καί δυναμικό τού λαού της, τά τέσσερα εκατομμύρια δυναμικής διασποράς, (ειδικά στήν ΕΕ, στήν Βόρειο Αμερική καί Αυστραλία), τήν δραματική επιτυχία τών Ολυμπιακών αγώνων 2004, πού κατέπληξε τήν ανθρωπότητα, καί όμως, μερικά απαραίτητα στοιχεία λείπουν από τήν όλη εξίσωση.

Επί πλέον, δέν ξεχνάμε, ότι οι Ελληνες μέ κατά κεφαλήν ακαθάριστο εθνικό εισόδημα (GNI) στά 22,000 δολλάρια Αμερικής, έχουν τώρα ανατρέψει ακόμη καί τό περίφημο απόφθεγμα τού Ηροδότου: "Ελλάδι πενίη αείκοτε σύντροφος εστίν''.

Αλλά, παρά τά πλεονεκτήματα καί τίς επιτεύξεις, η χώρα εμφανίζεται αδύναμη στόν διεθνή στίβο, καί πολυάριθμα προβλήματα έχουν τώρα συσσωρευθεί, σάν σταγόνες υδραργύρου. Η τελευταία κακή κατάσταση ήταν τό φιάσκο μέ τήν Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία τής Μακεδονίας (FYROM). Ενα μικρό Βαλκανικό κρατίδιο φορτωμένο μέ πληθώρα εσωτερικών προβλημάτων κατάφερε τήν αναγώριση τής Αμερικής γιά πλιάτσικο τού ονόματος τής "Μακεδονίας".

Αυτό αποτελεί αποτυχία τής διπλωματίας καί τού διεθνούς δυναμικού τής Ελλάδος. Επί πλέον η εξωτερική πολιτική είναι συγκεχυμένη όσον αφορά τήν Τουρκία, η οποία έχει τήν πρωτοβουλία σέ πολλά επίπεδα. Παρά τήν απόφαση τής ΕΕ νά αρχίσει συζητήσεις ένταξης μέ τήν Τουρκία, τήν οποία η Ελλάδα υπεστήριξε μέ ενθουσιασμό, η μονολιθική καί επιθετική στάση τής γείτονος δέν έχει αλλάξει.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ.

Η άρνηση τής Τουρκίας νά αναγνωρίσει τήν Κυπριακή Δημοκρατία, πλήρες μέλος τής ΕΕ, οι συνεχείς επιθέσεις κατά τού Πατριαρχείου, τό συνεχιζόμενο Casus Belli εναντίον τής Ελλάδος καί οι αδιάκοπες παραβιάσεις τού εναερίου χώρου στό Αιγαίο, είναι όλα δυσοίωνα γεγονότα. Νά τό πούμε καθαρά: Τό Ελληνικό δόγμα εξωτερικής πολιτικής γιά τήν εξημέρωση τής Τουρκίας μέσω υποστήριξης εισόδου της στήν ΕΕ, απεδείχθει μή παραγωγικό καί παταγώδης αποτυχία. Η Τουρκία συνεχίζει νά πιέζει τήν Ελλάδα μέ επίμονες πτήσεις τής αεροπορίας της, μέ σκοπό νά καταδείξει συνιδιοκτησία τού Αγαίου μέ παραβιάσεις τού εναερίου χώρου, πού στοιχίζουν στόν Ελληνα φορολογούμενο 1.250.000 Euro ημερησίως (καί 1.3 δις. δολλάρια από τό 1998 μέχρι τόν Μάιο 2003).

Η Ελληνική αεροπορία βρίσκεται σέ διαρκή επιφυλακή γιά τήν αντιμετώπιση τών παραβιάσεων. Τά τελευταία 31 χρόνια 115 Ελληνες πιλότοι καί 197 αεροπλάνα έχουν χαθεί. Υπάρχει επίσης συνεχής αντίσταση στήν Κύπρο, διαρκής πίεση στό Πατριαρχείο, καί κεκαλυμένη πίεση διά μέσου FYROM, τής Μουσουλμανικής μειονότητας τής Θράκης καί διά μέσου Αλβανίας.

Μερικά αξιοσημείωτα παραδείγματα είναι τά εξής: Η Ιστοσελίδα τού Τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών υιοθετεί πλήρως τήν προπαγάνδα τών Σκοπίων εναντίον τής Ελλάδος. Επί τή βάσει ιστορικών καί θρησκευτικών δεσμών η Τουρκία ακολουθεί μακρόπνοο σχέδιο στήν Αλβανία πού περιλαμβάνει - χωρίς όμως νά περιορίζεται σέ αυτό -μία φιλόδοξη επένδυση στήν υποδομή. Η ανάρτηση σημαιών τής Βόρειας Κύπρου στό γήπεδο ποδοσφαίρου στά Τίρανα αποτελεί καταφανή ένδειξη τών πραγματικών προθέσεων καί τρόπου σκέψεως τών Τούρκων υπευθύνων καί τών Αλβανών συνεργατών τους, παρά τό γεγονός ότι 56% τού 1.5 εκατομμυρίου μεταναστών στήν Ελλάδα είναι Αλβανοί, πού στηρίζουν μέ πακτωλό εμβασμάτων σέ Ευρο, τήν οικονομία τής γείτονος. Αυτό αποτελεί ουρανομήκη αδικία κατά τής Ελλάδος, καί τό άκρον άωτον τής αχαριστίας.

Όταν η κ. Μίτρεβα, Υπουργός εξωτερικών τού FYROM επεσκέφθει τήν Τουρκία τό 2005, τής απέδωσαν εξαιρετικές τιμές καί η επίσκεψή της παρετάθη μέ σημαντική επακόλουθη δημοσιότητα. Η προκλητική παρέμβαση τής Τουρκίας στήν Μουσουλμανική μειονότητα τής Θράκης έχει εκδηλωθεί μέ ανάρμοστες δηλώσεις Τούρκων επισήμων πού επισκέπτονται τήν περιοχή καί μέ τόν ενοχλητικότατο ρόλο τού Τούρκου Προξένου στήν Κομοτινή πού παραβιάζει συστηματικά τήν διεθνή συμφωνία τής Βιέννης (8 Απριλίου 1961), πού αφορά τόν σεβασμό τών προξενικών αρχών πρός τούς νόμους καί κανονισμούς τού κράτους πού τούς φιλοξενεί.

Επί πλέον οι Τουρκικές αρχές έχουν ακολουθήσει μιά αδυσώπητη πολιτική εξόντωσης τής απομένουσας Ελληνικής παροικίας στήν Κωνσταντινούπολη. Τό μακροχρόνιο κλείσιμο τής Θεολογικής σχολής τής Χάλκης, οι ασύδοτες παραβιάσεις τής Θρησκειτικής ελευθερίας, ο εξευτελισμός τού Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου (τού οποίου η οικουμενικότητα δέν αναγνωρίζεται!) καί η απαλλοτρίωση Πατριαρχικής περιουσίας, όλα αποτελούν τρανά παραδείγματα μιάς στρατηγικής εθνικής εξόντωσης.

Αφετέρου λόγω τής Συμμαχίας Ισραήλ -Τουρκίας (1996), η Τουρκία εξακολουθεί νά έχει τήν εύνοια τής Αμερικής καί η ειδική μεταχείρισή της παραμένει, παρά τά τεράστια εσωτερικά της προβλήματα, τήν άρνησή της νά επιτρέψει τήν διάβαση Αμερικανικών στρατευμάτων γιά τήν εισβολή στό Ιράκ καί τήν επίσκεψη αντιπροσωπείας τών Χάμας στήν Αγκυρα. Είναι αρκετό ότι ο πετρελαιοαγωγός από τό Βακού στό Σευχάν θεωρείται πολύ σημαντικός γιά τήν διψασμένη γιά πετρέλαιο πανγκόσμια οικονομία. Η έμμονη δέ υποστήριξη τής Αμερικής στήν Τουρκία γιά τήν ένταξή της στήν ΕΕ είναι πρωτοφανής, όπως είναι καί η προώθηση τού σχεδίου Αννάν, πού σκοπεύει νά ικανοποιήσει τήν Τουρκία καί νά νομιμοποιήσει τήν κατοχή τών 38% τής Κύπρου. Η δικαιολογημένη απόρριψη τού σχεδίου Αννάν από τόν Κυπριακό λαό έχει δυσαρεστήσει ωρισμένους διοικητικούς κύκλους τής Αμερικής. Αλλά προσφάτως φαίνεται ότι οι σχέσεις τής Αμερικής-Τουρκίας έχουν πάρει τήν κατιούσα λόγω υποστήριξης τής Αμερικής πρός τούς Κούρδους στό βόρειο Ιράκ καί γιά άλλους λόγους.

Τό γεγονός παραμένει ότι παρά τήν συμμετοχή στήν ΕΕ καί τό ΝΑΤΟ η Ελλάδα είναι διπλωματικά σέ αμυντική θέση, καί πολλοί στήν ΕΕ καί Ηνωμένες Πολιτείες υποστηρίζουν τήν Τουρκία, παρά τίς παραβιάσεις τών ανθρωπίνων διαιωμάτων, καί τήν επιθετικότητα τών ενόπλων δυνάμεων πού δέν τίς κοντρολλάρει η πολιτική ηγεσία.

Η σποραδική αναθεώρηση τού Τουρκικού Συντάγματος του 1982, που περιλαμβάνει κατάργηση τής θανατικής ποινής καί τήν αύξηση τού αριθμού μή στρατιωτικών μελών στό Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας (ΕΣΑ), θεωρείται ανεπαρκής σέ σύγκριση μέ ένα νέο Σύνταγμα πού νά βασίζεται σέ μοντέλλο τής ΕΕ. Ενας στρατηγός πού ήταν γενικός γραμματέας τού ΕΣΑ, δήλωσε χαρακτηριστικά: "ακόμη καί άν διορίσουν 100 μή στρατιωτικούς ώς μέλη τού ΕΣΑ, θά είναι ασήμαντο, διότι οι αποφάσεις δέν παίρνονται μέ ψηφοφορία αλλά μέ...αμοιβαία συναίνεση".

Επομένως, δείγματα κακών προθέσεων καί υποκρισίας είναι πολλά, όπως ο συνεχής ανταγωνισμός στό Κυπριακό, καί οι αλλόκοτες καί επίμονες παραβιάσεις τού Ελληνικού εναερίου χώρου, όπως είπαμε προηγουμένως. Πολλοί πιστεύουν ότι η θρασύτατη παρέμβαση στίς Ελληνικές στρατιωτικές ασκήσεις στό Αιγαίο (μιά μακρόπνοη στρατηγική γιά τήν καθιέρωση γκρίζων ζωνών στήν περιοχή) μαζί μέ τήν μελετημένη υποστήριξη τού FYROM καί τής Αλβανίας, είναι προσχεδιασμένες, γιά νά θέσουν τής Ελλάδα σέ μέγκενη πίεσης. Τελικά η επιθετική, καί μερικοί πιστεύουν προσχεδιασμένη σύγκρουση, μεταξύ Ελληνικού καί Τουρκικού καταδιωκτικού στό Αιγαίο στίς 23-5-2006, μέ απώλεια τού Έλληνα πιλότου, μαζί μέ τήν θρασεία απαίτηση τής Αγκυρας γιά επανορθώσεις, αποτελούν σαφή ένδειξη ότι η Ελληνική εξωτερική πολιτική πρός τήν Τουρκία είναι αποτυχημένη καί πρέπει νά αλλάξει ριζικά.

ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ.

Μερικά εσωτερικά προβλήματα είναι τά εξής: υψηλό ποσοστό ανεργίας , ακρίβεια ζωής έπειτα από τήν υιοθέτηση τού Euro καί οι χαμηλοί μισθοί σέ σύγκριση μέ τήν υπολοιπη ΕΕ, τά οποία τροφοδοτούν διάχυτη διαφθορά πού περιλαμβάνει καί ελάχιστα μέλη τού δικαστικού σώματος. Επίσης, τό χαμηλό επίπεδο τών υπηρεσιών υγείας καί τού Εκπαιδευτικού συστήματος, μέ δυσλειτουργία τής Μέσης Εκπαίδευσης καί τών Πανεπιστημίων, καί 50,000 νέων πού σπουδάζουν στό εξωτερικό. Επί πλέον, υπάρχει τό διαρκές πρόβλημα τών τροχαίων ατυχημάτων, μέ απαράδεκτους αριθμούς νεκρών καί τραυματισμένων, τά διάτρητα σύνορα σέ στεριά καί θάλασσα, μέ χιλιάδες λαθρομεταναστών κάθε χρόνο, τό σκάνδαλο τής υπογεννητικότητας (TFR 1.3) μέ 200,000 εκτρώσεις καί 100,000 γεννήσεις τό χρόνο, καί τήν συνεχή γήρανση τού πληθυσμού μέ 20% πάνω από 65.

Ανεξήγητη είναι η ανυπαρξία σοβαρού προγράμματος αύξησης γεννητικότητας γιά αντικατάσταση τών γενεών (TFR 2.1), (μέ τήν εξαίρεση ενός πετυχημένου δοκιμαστικού προγράμματος τής Εκκλησίας στήν Θράκη) Επίσης η έλλειψη καταλλήλου προγράμματος προσαρμογής καί αφομοίωσης τών νόμιμων μεταναστών, καί τής αναστολής εισόδου νέων λαθρομεταναστών, πού θά αυξήσουν τόν ολικό αριθμό αλλοδαπών σέ 3.5 εκατ. από τό 2015-2020 (J. Chamie UN). Όλα αυτά προκαλούν μεγάλη ανησυχία.

Ο Τουρισμός είναι αδύναμος, η ποιότητα χαμηλή καί ο αριθμός τών περιζήτητων Αμερικανών τουριστών μικρός, μέ απώλεια περί τά 5 δις. δολλάρια τό χρόνο καί ένας μαφιόζικος υπόκοσμος μαζί μέ τό εμπόριο σαρκός καί ναρκωτικών, ζούν καί βασιλεύουν, καί μερικά από τά ΜΜΕ είναι ιδιοκτησία, η είναι υπό τήν επορροήν μεγάλου χρήματος, μιά κατάσταση πού ορθά ο Πρωθυπουργός υπεσχέθει νά διορθώσει.Οι σχέσεις μέ τήν Αμερική είναι καλές παρά τόν αντι-Αμερικανισμό, καί οι σχέσεις μέ τήν Τουρκία είναι τό πιό ακανθώδες πρόβλημα τής εξωτερικής πολιτικής.

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ;

Πιστεύουμε ακράδαντα ότι η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως έναν ισχυρό «σαγηνευτικό» ηγέτη καί τολμηρό αναμορφωτή, πού θά εμψυχώσει καί θά εμπνεύσει τόν λαό της καί τήν Διασπορά καί θά αναπτύξει μιά απόλυτα απαραίτητη, κουλτουριστική καί οργανωτική επανάσταση.

Οι Έλληνες είναι πανέξυπνοι καί δαιμόνιοι, αλλά είναι επίσης πολύ δύσκολοι στη διακυβέρνηση. Εν τούτοις, θά ανταποκριθούν σθεναρά πρός ένα ισχυρό καί χαρισματικό ηγέτη, πού θά τούς εμψυχώσει καί θά τούς ενεργοποιήσει. Θά ακολουθήσουν έναν ηγέτη πού θά τούς πείσει, ότι γιά τό καλό τών παιδιών τους, η έξαλλη αντίληψη περί διασκέδασης καί καλοπέρασης, πρέπει νά μετατραπεί σέ ηθικό κώδικα σκληρής εργασίας καί παραγωγής, πού θά καταπλήξει τήν ανθρωπότητα, όπως έκαναν οι Ολυμπιακοί τού 2004.

Σέ όλη τήν Ιστορία τά τελευταία 1.000 χρόνια, μιά περίφημη προσωπικότητα λάμπει σάν γιγαντιαίος φάρος, ο Μεγάλος Πέτρος τής Ρωσσίας, ο Επαναστάτης Τσάρος. Ποιός ήταν ο Μεγάλος Πέτρος; Καί γιατί η αλλόκοτη εμφάνιση αυτού τού απολυταρχικού ηγέτη στή Ευρωπαική σκηνή καί τό μοναδικό του πνεύμα καί τεράστιες επιτεύξεις, θεωρούνται αξιοσημείωτα καί σχετικά μετά από πολλούς αιώνες;

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΕΤΡΟΣ

Γεννήθηκε τό 1672 στήν Μόσχα καί πέθανε τό 1725 στήν Πετρούπολη (St. Petersburg). Ενταφιάσθηκε στόν Καθεδρικό Ναό «Πέτρος καί Παύλος» καί ο Ρωσσικός λαός ακόμη καί σήμερα φέρνει λουλούδια στόν τάφο του. Ο Peter B. Putnam στό βιβλίο του, "Πέτρος ο Επαναστάτης Τσάρος", τόν περιγράφει ώς εξής: "Ηταν η ταχύτητα, η έκταση καί η δυναμική ενέργεια τών μεταρρυθμίσεων τού Μ. Πέτρου πού τίς έκανε επαναστατικές. Επί πλέον, η επανάσταση ήταν προσωπική. Αυτός δέν έστειλε μόνον άλλους στό εξωτερικό, αλλά πήγε καί ο ίδιος. Προσέλαβε ξένους ναυπηγούς, αλλά ναυπήγησε πλοία μέ τά δικά του χέρια''. Η προσωπικότητά του καί οι τεράστιες μεταρρυθμίσεις πού επέβαλε, έχουν συναρπάσει γενεές ιστορικών, συγγραφέων καί κοινών θνητών. Η επανάσταση τού Μ. Πέτρου ήταν μοναδική.

Ο Arnold Toynbee τόν ονόμασε "τό πρότυπο μοντέλο ενός αυταρχικού μεταρρυθμιστή γιά δυτικοποίηση. Εχει παρασκευάσει ένα καλούπι γιά τούς ηγέτες όλων τών αναπτυσσόμενων εθνών, από τήν εποχή του καί μετά, καί κανένας δέν τόν ακολούθησε πιό πιστά από τόν Ιωσήφ Στάλιν πού προσπάθησε νά κάνει, από τό 1928 μέχρι το 1941 στήν Ρωσσία, ξανά, ότι είχε κάνει ο Μ. Πέτρος περίπου 230 χρόνια νωρίτερα. Ο Στάλιν περιέγραψε τό πρόγραμμα μοντερνισμού τού Μ. Πέτρου σάν μοναδική προσπάθεια αναπήδησης από τά σκαριά τής υποανάπτυξης.

Η επανάσταση τού Μ. Πέτρου ήταν επίσης μοναδική, λέει ο Putnam, διότι αυτός έγινε τό δυναμικό όργανο καί η προσωποποίηση τής αλλαγής.

Ο Μ. Πέτρος ήταν άριστος ακροατής καί διαρκώς ζητούσε από τούς ξένους πρεσβευτές νά τού πούν πώς μπορεί νά εκσυγχρονίσει τή Ρωσσία. Αυτοί τού είπαν ότι χρειάζεται εμπόριο μέ άλλα έθνη, καί γιά αυτό χρειάζεται εμπορικό ναυτικό καί χρειάζεται επίσης, πολεμικό ναυτικό, νά τό προστατεύσει. Ο Μ. Πέτρος έκανε ακριβώς ότι τού είπαν καί πήγε στό εξωτερικό νά μάθει ναυπηγική. Ο Putnam περιγράφει "ότι έφερε τεράστια συμβολή καί στό εκπαιδευτικό σύστημα, διότι δημιούργησε τήν Ακαδημία Επιστημών καί Σχολές ναυσιπλοΐας καί σπουδών μηχανικής στήν πρωτεύουσα, καθώς καί σχολές κρυπτογραφίας στίς επαρχίες. Τετραπλασίασε τό εμπόριο με ξένα κράτη καί η βαριά βιομηχανία του ξεπέρασε τήν βιομηχανία άλλων προοδευμένων εθνών.

Η μεθοδολογία του ήταν μέν αυταρχική, αλλά η παραγωγή σιδήρου ήταν τριπλάσια τής Αγγλίας καί συνέβαλε στό ρόλο μεγάλης δύναμης γιά τήν Ρωσσία. Προσπάθησε νά βελτιώσει τήν δημόσια διοίκηση μέ πρότυπο τήν Σουηδία, γιά νά θεμελιώσει ένα έθνος διοικούμενο μέ νόμους καί κανονισμούς καί όχι μέ παγιωμένες συνήθειες καί ιδιοτροπία. Στήν Σουηδία, Δανία καί Πρωσσία, η εποπτεία τών κυβερνητικών τμημάτων ήταν στά χέρια επιτροπών τά λεγόμενα Κολέγια. Ο Μ. Πέτρος είχε πεισθεί ότι τά Κολέγια ήταν απαραίτητα γιά καλή διοίκηση καί ότι ο μηχανισμός τους έμοιαζε με τόν μηχανισμό ωρολογίου, όπου τά επί μέρους εξαρτήματα κρατούν αρμονικά, ένα τό άλλο, σέ διαρκή κίνηση. Εστειλε Ρώσσους στό εξωτερικό νά μελετήσουν Κολέγια καί διώρισε ξένους ειδικούς στά δικά του Κολέγια, νά εκπαιδεύσουν τούς Ρώσους.

Ειδικός στόχος τής επιμονής καί του θυμού του, ήταν η ανεντιμότητα τών επισήμων, διότι η διαφθορά ήταν εκτεταμένη καί τοποτέτηση σέ κρατική υπηρεσία εθεωρείτο σάν λαμπρή ευκαιρία πλουτισμού. Μόνον έξι από τόν μεγάλο αριθμό βοηθών τού Μ. Πέτρου ήσαν πραγματικά τίμιοι. Σέ μιά περίπτωση, ήταν τόσο θυμωμένος, πού ήταν έτοιμος νά βγάλει διάταγμα γιά τιμωρία μέ απαγχονισμό κάθε επισήμου πού είχε κλέψει αρκετά χρήματα νά πληρώσει γιά τό σκοινί. Ενας αριστοκράτης είχε τό θάρρος νά ρωτήσει τόν Μ. Πέτρο: επιθυμεί ο αυτοκράτωρ νά μείνει χωρίς υπηκόους; Όλοι κλέβουμε είπε, μερικοί περισσότερα καί άλλοι λιγώτερα, μερικοί στά κρυφά καί άλλοι στά φανερά. Ο Μ. Πέτρος έβαλε τά γέλια καί έσκισε τό διάταγμα". Αλλά όμως όλοι έλαβαν τό μήνυμα.

"Γιά νά καταλύσει τή διαφθορά", λέει ο Putnam, "διώρισε μερικούς επίλεκτους ως οικονομικούς επόπτες, πού έγιναν οι πασίγνωστοι μισητοί στήν Ρωσσία". Η διαφθορά τών επισήμων εξακολούθησε νά υπάρχει, αλλά μετά από τόν Μ. Πέτρο εθωρείτο τουλάχιστο παράνομη.Τά δυτικά κράτη επεκράτησαν στό εμπόριο μέ τήν Ρωσσία, σάν αποικία πού ανταλάσσει πρώτες ύλες γιά βιομηχανικά προιόντα, πού δέν μπορούσε νά παράγει μόνη της. Η πιό χτυπητή εξαίρεση τής Ρωσσικής εξάρτησης στή Δύση, ήταν στρατιωτική. Ο Μ. Πέτρος αντελήφθει καθαρά ότι χωρίς τήν ανάπτυξη βιομηχανίας όπλων η Ρωσσία θά παρέμενε έθνος δεύτερης κατηγορίας. Επομένως, παρήγαγε όπλα σέ τεράστια κλίμακα καί σέ μιά μόνον γενεά η βαριά βιομηχανία ήταν τεράστια.

Προσπάθησε νά κάνει περισσότερα από ότι μπορούσε στήν ζωή του καί ο ρόλος του ήταν η ώθηση πρός τό μέλλον. Ο Putnam λέει ότι ήταν ένα ζωντανό παράδοξο: ονειροπόλος καί ρεαλιστής, ευλύγιστος καί άκαμπτος, λιτός καί σπάταλος, υπομονητικός καί οξύθυμος, ρέπων πρός αυτοθυσία καί εγωκεντρικός. Αλλά προώθησε τήν Ρωσσία στό μέλλον μέ τό πνεύμα του, τήν ενεργητικότητα καί τήν αγάπη του γιαυτήν. Αυτός ο γίγαντας είχε μεγάλα χαρίσματα καί ισόβαθμες φιλοδοξίες. Αυτός ήταν ο Μ. Πέτρος τής Ρωσσίας, επαναστατικός ηγέτης πού έσπρωξε τό έθνος πρός τό μέλλον". Συμπλήρωσε πράγματι μιά κουλτουριστική καί οργανωτική επανάσταση.

Ο Μ. Πέτρος εξακολούθησε νά ζεί ταπεινά, φορούσε μεταχειρισμένα ρούχα καί είχε μόνον λίγους υπηρέτες. Συνήθως πήγαινε στό κρεββάτι στίς 10 μ.μ. μέ έγερση στίς 3.0 μέ 4.0 π.μ., γιά νά εργασθεί μέ τούς βοηθούς του καί τούς Υπουργούς. Εκανε δέ ακριβώς τό ίδιο όταν ήταν στό Παρίσι ή στό Λονδίνο. Ηταν ενας μοναδικός ηγέτης .

ΕΛΛΗΝΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΕΤΡΟΣ

Θά τό πούμε αμέσως καθαρά καί ξάστερα, ότι ένας αυταρχικός μεταρρυθμιστής στή θέση αρχηγού κράτους, γιά τήν σημερινή εποχή, είναι απολύτως απαράδεκτος καί ασυμβίβαστος μέ τήν Δημοκρατία. Δέν συζητούμε εδώ βασιλιάδες καί αυτοκράτορες. Αυτό πού έχουμε κατά νούν, είναι ένας υπερμοντέρνος ηγέτης, πού είναι προικισμένος μέ τά ταλέντα τού Μ. Πέτρου, όπως, τό οξύ πνεύμα μεταρρύθμισης καί νεωτερισμού, τό χάρισμα ισχυρής ικανότητας γιά πειθώ, καί επί πλέον, τη διορατικότητα, μαζί μέ τήν μαγνητική φυσιογνωμία του.

Ειδικά, ο ηγέτης πρέπει να είναι αλλεργικός στή διαφθορά καί να έχει προσήλωση σέ στρατηγικό στόχο, πού θά μπορεί νά οδηγήσει σέ επείγουσα κουλτουριστική καί οργανωτική επανάσταση. Ενας τέτοιος ηγέτης μπορεί νά εμφανισθεί σάν αστραπή εν αιθρία, από τά στρώματα τής πολιτικής, ακαδημαικής, εμπορικής, συνδικαλιστικής καί επαγγελματικής τάξεως τής Ελλάδος καί τής ακμάζουσας Διασποράς στήν ΕΕ, Αυστραλία καί Βόρειο Αμερική. Τέτοιος ηγέτης μπορούσε νά γαλβανίσει τήν πολιτική, εκπαιδευτική, εμπορική, βιομηχανική, θρησκευτική καί εργατική ελίτ καί ιδιαίτερα τούς νέους τής χώρας, μέ στρατηγικό στόχο την ισχυροποίηση τής Ελλάδος καί ένα καλύτερο μέλλον. Πιστεύουμε ότι, ένας τέτοιος ισχυρός καί χαρισματικός ηγέτης μπορεί νά εμφανισθεί, ώς από Μηχανής Θεός, μόνον εάν οι ακόλουθες αλλαγές υλοποιηθούν στό σημερινό πολιτικό σύστημα:

1. Αλλαγή από τήν σημερινή Πρωθυπουργική Κυβέρνηση, σε Προεδρικό σύστημα διακυβέρνησης τής Ελλάδος. Τό καθοριστικό χαρακτηριστικό του Προεδρικού συστήματος είναι ο τρόπος εκλογής τού διοικητικού σώματος, αλλά σχεδόν όλα τά προεδρικά συστήματα έχουν τά εξής κοινά χαρακτηριστικά:

α) Ο Πρόεδρος είναι καί αρχηγός κράτους καί πρόεδρος τής Κυβερνήσεως καί δέν έχει επίσημη σχέση μέ τό νομοθετικό σώμα (Βουλή). Δέν του επιτρέπεται νά εισαγάγει νομοσχέδια, αλλά μπορεί νά προβάλλει Βέτο σέ ψηφισθέντα νομοσχέδια. Τό Βέτο μπορεί νά αγνοηθεί μέ υπερψήφιση από τό νομοθετικό σώμα.

β) Ο Πρόεδρος έχει ωρισμένο χρόνο θητείας (π.χ. 6 χρόνια) καί εκλογές γίνονται σέ προκαθωρισμένη ημερομηνία καί δέν μπορούν νά γίνουν λόγω αρνητικού ψήφου εμπιστοσύνης, η άλλες διαδικασίες τής Βουλής. Πολλά προεδρικά συστήματα περιλαμβάνουν κανονισμούς γιά δίκη τού Προέδρου καί απομάκρυνσή του από τή αρχή, εάν βρεθεί ένοχος εγκλήματος.

γ) Η εκτελεστική εξουσία είναι μονοπρόσωπη καί τά μέλη τής Κυβερνήσεως διορίζονται από τόν Πρόεδρο, υπηρετούν όσο εκείνος είναι ικανοποιημένος από τις επιδόσεις τους καί είναι υποχρεωμένα νά εφαρμόζουν τήν πολιτική της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας.

Συχνά τό Προεδρικό Σύστημα απαιτεί νομοθετική έγκριση τών υποψηφίων μελών τής κυβερνήσεως καί υποψηφίων δικαστών. Ο Πρόεδρος έχει τήν δύναμη νά δώσει εντολές στά μέλη τής Κυβερνήσεως, στούς στρατιωτικούς, η σέ οποιονδήποτε αξιωματούχο της εκτελεστικής εξουσίας, αλλά γενικά δέν έχει τήν δυνατότητα νά δώσει εντολές ή νά απολύσει δικαστάς.

δ) Ο Πρόεδρος συχνά έχει τήν δύναμη απονομής χάριτος καί μετατροπής της ποινής σέ κατάδικους εγκληματίες.

2. Τέσσερα είναι τά βασικά πλεονεκτήματα τού Προεδρικού Συστήματος:

α) Η κατευθείαν εντολή που διαθέτει, εφόσον ο Πρόεδρος εκλέγεται απ' ευθείας από τό λαό. Αυτό κάνει τήν δύναμη τού Προέδρου αυθεντική καί γνήσια, σέ σχέση μέ έναν ηγέτη πού εκλέγεται έμμεσα από μικρό αριθμό αντιπροσώπων.

β) Ο διαχωρισμός των εξουσιών, λόγω τής εκλογής τού Προέδρου καί τού νομοθετικού σώματος, ως δύο παράλληλων οντότητων, μιά διευθέτηση πού πολλοί πιστεύουν πως σημαίνει εκ τών πραγμάτων, ότι η μιά οντότητα επιβλέπει τήν άλλη καί έτσι αποφεύγονται καταχρήσεις.

γ) Η ταχύτητα καί αποφασιστικότητα, διότι ένας ισχυρός Πρόεδρος μπορεί νά προκαλέσει αλλαγές ταχέως.

δ) Η σταθερότητα, διότι ο Πρόεδρος μέ οριστικά καθωρισμένη θητεία μπορεί νά παράσχει μεγαλύτερη σταθερότητα σέ σύγκριση μέ τόν Πρωθυπουργό, πού μπορεί νά απολυθεί σέ κάθε στιγμή. Πολλοί πιστεύουν ότι ένα έθνος πού βρίσκεται υπό πίεσην είναι πολύ καλύτερα μέ Πρόεδρο, μέ προκαθορισμένη θητεία, αντί γιά μιά σειρά από Πρωθυπουργούς.

3. Αλλά μερικοί βρίσκουν τά ακόλουθα μειονεκτήματα στό Προεδρικό σύστημα.

α) Τάση γιά αυταρχισμό.

β) Τόν διαχωρισμό δικαιοδοσίας μεταξύ τού Προέδρου καί Νομοθετικού σώματος, σάν δύο παράλληλες οντότητες, πού μερικές φορές προκαλεί μποτιλιάρισμα, μειώνει τήν υπευθυνότητα καί επιτρέπει στόν Πρόεδρο νά κατηγορεί τό Νομοθετικό σώμα καί αντιστρόφως.

γ) Οδόφραγμα γιά τήν καθαίρεση τού Προέδρου προτού νά λήξει η θητεία του.

δ) Μερικοί πολιτικοί επιστήμονες θεωρούν τόν συνδυασμό καθηκόντων αρχηγού κράτους καί προέδρου κυβερνήσεως, ότι δημιουργεί πρόβλημα Προεδρισμού, διότι κριτική τού Προέδρου ώς αρχηγού κράτους αποτελεί κριτική τού κράτους καθεαυτού.

ε) Αλλά παρά τίς επιφυλάξεις αυτές, πιστεύουμε σθεναρά ότι, ειδικά γιά τήν Ελλάδα σήμερα, τό Προεδρικό σύστημα θά είναι πιό κατάλληλο καί πιό αποδοτικό.

ΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ;

1. Ο εκλεγμένος άμεσα από τόν λαό Πρόεδρος, μπορεί νά προχωρήσει μέ βάση τόν κανόνα, ότι τά μέλη τής Βουλής, δέν θά υπηρετούν ως Υπουργοί καί θά διορίσει μιά τεχνική Κυβέρνηση από διακεκριμένους καί ικανούς εμπειρογνώμονες στά διάφορα Υπουργεία, όπως καθηγητάς πανεπιστημίου, επιχειρηματίες, διπλωμάτες, έμπειρους στρατιωτικούς, καί άλλους αποδεδειγμένους ειδικούς στόν τομέα τους. Οι τεχνικοί σάν μέλη τής Κυβερνήσεως, από τήν Ελλάδα καί τήν Διασπορά, θά είναι ικανότατοι στό Υπουργείο τους καί μέ πιθανή ανοσία πρός τήν διαφθορά.

Επί πλέον ο Πρόεδρος θά ανασυγκροτήσει εκ θεμελίων τήν ασφυκτική καί δυσλειτουργούσα γραφειοκρατία στά Υπουργεία, πού θά αποτελέσει Ηράκλειο έργο καθεαυτό.

2. Θά αναμορφώσει ριζικά τό εκπαιδευτικό σύστημα, εδικά τά Πανεπιστήμια πού δυσλειτουργούν, καί θά επιλύσει τήν παρούσα αντιδικία πού σχετίζεται μέ τήν ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων, πού προκαλεί ισχυρή αντίδραση καθηγητών καί φοιτητών. Θά ανατρέψει τήν υπέρμετρη επιρροή τών φοιτητών στήν εκλογή Πρυτανικών αρχών καί θά καταργήσει τήν Βουλή τών εφήβων, βάσει τού εκπαιδευτικού δόγματος, ότι οι έφηβοι δέν χρειάζονται Βουλή γιά νά οικοδομήσουν καριέρα στόν 21 αιώνα, αλλά εντατική διδασκαλία καί άριστη επίδοση στά Μαθηματικά καί τίς Βασικές Επιστήμες. Θά βελτιώσει τήν Μέση εκπαίδευση, καί θά σταματήσει προσπάθειες αποκατασκευής της, από μερικούς καλοθελητές, πού προσπαθούν νά ξαναγράψουν τήν Ιστορία τού έθνους, μέ σκοπό τήν μείωση σημαντικών ιστορικών γεγονότων, μέ αποτέλεσμα τόν αφελληνισμό τής νεολαίας καί ελάττωση τής αυτογνωσίας τους.

3. Θά ενδυναμώσει σημαντικά τίς Ενοπλες Δυνάμεις καί τό κύρος τών αξιωματικών πού είναι απαραίτητα γιά τήν άμυνα τής χώρας, γιά τόν ουσιώδη ρόλο της στό ΝΑΤΟ καί αντιμετώπιση τής Τουρκικής απειλής, ειδικά στό Αιγαίο. Ο Πρόεδρος θά διατηρήσει τήν 12 μηνών θητεία τών νεοσυλλέκτων ανδρών καί γυναικών, κατά τό πρότυπο τού Ισραήλ, καί θά αναπτύξει επίσης ειδικές δυνάμεις επαγγελματικού στρατού γιά χρήση προκεχωρημένης τεχνολογίας καί ρομποτικών οπλικών συστημάτων.

4. Ο Πρόεδρος θά βελτιώσει δραματικά τήν φθίνουσα εσωτερική ασφάλεια στήν Ελλάδα, όπου πολλοί φοβούνται νά περπατήσουν έξω από τό σπίτι τους τήν νύχτα, καί χρησιμοποούν διπλές κλειδαριές στίς πόρτες. Θά ελαττώσει τίς συχνές διαρρήξεις τραπεζών από συμμορίες, τήν καταστροφή περιουσίας μετά από ποδοσφαιρικούς αγώνες, καί τόν εμπρησμό αυτοκινήτων καί καταστημάτων από κουκουλοφόρους αναρχικούς πού παραδόξως δέν συλλαμβάνονται καί δέν φυλακίζονται μέ σοβαρές ποινές. Θά λύσει επίσης τό πρόβλημα πού προβάλλουν διεθνείς συμμορίες τού υποκόσμου, φαινόμενο αποκρουστικό γιά τήν Ελλάδα σάν μέλος τής ΕΕ.

5. Ο Πρόεδρος, σάν τόν Μ. Πέτρο, θά αντιμετωπίσει ανελέητα τήν λερναία ύδρα τής διαφθοράς εντός καί εκτός Κυβερνητικών υπηρεσιών. Θά ενεργήσει αμέσως μετά από αποκαλύψεις στά ΜΜΕ γιά διεφθαρμένους επισήμους ανεξαρτήτως κοινωνικού επιπέδου καί οικογενειακής διασύνδεσης, συμπεριλαμβανομένων τών ελάχιστων δικαστικών λειτουργών πού ενισχύουν τήν εικόνα μιάς διεφθαρμένης κοινωνίας. Θά καταπολεμήσει τό εμπόριο ναρκωτικών καί ανθρώπινης σάρκας, καί επίσης τό οργανωμένο έγκλημα όπου μερικά εστιατόρια, αντιπροσωπίες αυτοκινήτων καί άλλες επιχειρήσεις πληρώνουν προστασία.

6. Θά δράσει αποφασιστικά στό Δημογραφικό Πρόβλημα τής υπογεννητικότητας καί τόν τεράστιο αριθμό μεταναστών. Θα δώσει υψίστη προτεραιότητα σέ ένα κατάλληλο πρόγραμμα γιά αύξηση τής γεννητικότητας.

Πρόσφατη μελέτη τού Γραφείου Ερεύνης Πληθυσμού (PRB) στήν Γουάσινγτον, αναφέρει ότι πολλά ανεπτυγμένα κράτη έχουν αναπτύξει ή έχουν ενισχύσει διάφορα μέτρα - όπως χρηματικά ποσά, φορολογικές μειώσεις, καί ηυξημένες άδειες μητρότητας - γιά νά βοθήσουν τίς γυναίκες νά κάνουν παιδιά. Από τόν Μάρτιο 2006, 16 κράτη από τήν Βουλγαρία μέχρι τήν Φορμόζα (Ταιουάν), έχουν αυξήσει τίς επιδοτήσεις αυτές. Θά προωθήσει σθεναρά τόν επαναπατρισμό Ελλήνων τής διασποράς μέ παροχή οικονομικής βοήθειας, στέγης, ασφάλεια υγείας καί επίδομα εκπαίδευσης τών παιδιών τους.

Επί πλέον, θά εφαρμόσει ισχυρότατο πρόγραμμα, γιά αφομοίωση καί προσαρμογή τών νόμιμων μεταναστών στήν Ελλάδα, μέ σκοπό νά αποκτήσουν ιθαγένεια σέ 10 χρόνια, νά μάθουν Ελληνικά, νά στέλνουν τά παιδιά τους σέ Ελληνικά σχολεία καί νά τούς εμποδίσει νά φέρουν τίς νύφες τους (από τήν χώρα προέλευσης) καί τούς συγγενείς στήν Ελλάδα.

Γιά νά σταματήσει τήν περαιτέρω αθρόα είσοδο λαθρομεταναστών θά ενισχύσει τήν Συνοροφρουρά, η οποία, μαζί μέ τόν τακτικό Στρατό, Ναυτικό καί Λιμενικό σώμα θά κλείσει τά σύνορα στούς λαθρομετανάστες καί εμπόρους ναρκωτικών καί ανθρώπινης σάρκας, σέ στεριά καί θάλασσα. Σημαντικώτατα, θά ιδρύσει χωριστό Υπουργείο Δημογραφίας καί Αποδήμου Ελληνισμού, μέ έναν διακεκριμένο καί αητονύχη Υπουργό, σάν φορέα λύσης τού Δημογραφικού καί αναζωπύρωσης τών σχέσεων μέ τήν Διασπορά.

7. Ο Πρόεδρος θά προωθήσει επειγόντως νέα νομοθεσία γιά ρύθμιση τών μή κερδοσκοπικών Οργανισμών (ΜΚΟ). Η παρούσα κατάσταση τών ΜΚΟ στήν Ελλάδα είνα χαώδης καί χωρίς σαφείς κανονισμούς ρύθμισης καί εποπτείας.

Οι ΜΚΟ έχουν προωθήσει ωρισμένα θέματα στόν τοπικό, τόν εθνικό καί επίσης στόν διεθνή στίβο. Μερικοί μπορεί νά θεωρηθούν πολιτικοί οργανισμοί, εάν αυτός ο ορισμός περιλαμβάνει, υπεράνω κομμάτων κοινωνικά ζητήματα, ανθρώπινα δικαώματα γιά ακαθόριστες εθνικές καί εθνογλωσσικές μειονότητες, καί όταν σέ συνεργασία μέ ξένους ΜΚΟ έχουν κατηγορήσει τό Ελληνικό λαό, τά ΜΜΕ, ακόμη καί τήν Εκκλησία, γιά φυλετική διάκριση καί παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μέ κατασπίλωση της διεθνούς εικόνας τής Ελλάδος.

Ειδικά ένα από τούς ΜΚΟ, τό ΕΛΙΑΜΕΠ, παίζει σχεδόν μονοπωλιακό ρόλο σέ ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, διατηρεί εκτεταμένη λίστα χορηγών καί δημοσιεύει πολύ συχνά στόν τύπο, άρθρα-συστάσεις σέ σοβαρά θέματα εξωτερικής πολιτικής. Επίσης, οργανώνει ετήσιο κλειστό συνέδριο καί προτείνει συμβιβασμό μέ παραχωρήσεις πρόςτήν Τουρκία γενικά καί ειδικά στό θέμα τού Αιγαίου, μέ τόση έμφαση καί επιμονή, πού μερικοί ειδήμονες τό θεωρούν αδικαιολόγητη υποχώρηση στίς Τουρκικές απαιτήσεις. Τό ΕΛΙΑΜΕΠ έχει δείξει επίσης ισχυρότατη καί εν πολλοίς ανεξήγητη υποστήριξη στό σχέδιο Αννάν γιά τήν Κύπρο, παρά τήν ευρεία αντίσταση κατά τού σχεδίου στήν Κύπρο, στήν Ελλάδα καί τήν Διασπορά.

Ο Πρόεδρος θά απαιτήσει νομοθεσία πού θά υποχρεώνει όλα τά ΜΚΟ στήν Ελλάδα νά απογραφούν ξανά από τήν Κυβέρνηση, νά αποκαλύψουν λεπτομερώς τούς χορηγούς των, καί νά υποβληθούν σέ λεπτομερή ετήσιο λογιστικό έλεγχο από μιά αδέκαστη Κυβερνητική επιτροπή, καί νά ανοίξουν τά κλειστά συνέδριά τους σέ ενδιαφερόμενους διανοουμένους από τήν Ελλάδα καί τήν Διασπορά.

8. Θά κάνει υπεράνθρωπη προσπάθεια στό πρόβλημα τής Οδικής ασφάλειας, γιά δραστική ελάττωση τού αριθμού θανάτων καί τραυματιών πού προκαλούν ανείπωτο πόνο καί μιζέρια στό λαό τής Ελλάδος. Θά υποστηρίξει μετεκπαίδευση τών αξιωματικών Τροχαίας στό εξωτερικό καί αυστηρότατη επιτήρηση κυκλοφορίας φορτηγών οχημάτων. Θά απαιτήσει τεκμητιωμένη εκπαίδευση οδηγών, τήν αυστηρή ανανέωση άδειας οδήγησης κάθε τέσσερα χρόνια καί έπειτα από εξετάσεις, καί αυστηρή επιτήρηση οδικής κυκλοφορίας, μέ αμετάκλητη κλήση γιά παραβάτες πού θά παραπέμπονται αυτομάτως στό δικαστήριο. Θά κάνει επί πλέον σοβαρή προσπάθεια, γιά δραστική βελτίωση τού οδικού δικτύου, ειδικά τών δευτερογενών οδών πού χρειάζονται επείγουσα επισκευή διότι ευθύνονται σέ μεγάλο βαθμό γιά τήν αιματοχυσία τής ασφάλτου.

9. Ο Πρόεδρος, θά προωθήσει σθεναρά τό εμπόριο σέ διεθνές επίπεδο καί ταυτόχρονα θά προστατεύσει τήν απομένουσα Ελληνική Βιομηχανία από διάλυση, λόγω μετατόπισης σέ γειτονικά κράτη μέ χαμηλό εργατικό κόστος.

Θά αναζωπυρώσει τόν Ελληνικό Τουρισμό πανγκοσμίως, καί ιδιαίτερα μέ στόχο τούς Αμερικανούς τουριστάς, μέ ειδική φροντίδα στόν Τουρισμό τών νησιών τής Ελλάδος καί μέ μεγάλη επιμέλεια στήν παράκτιο ναυσιπλοία. Θά ενδιαφερθεί τά μέγιστα στά ζητήματα "τής Xρυσής Εμπορικής Ναυτιλίας" τής χώρας γιά νά αυξήσει τόν αριθμό πλοίων μέ Ελληνική σημαία.

10. Θά αναζωογονήσει τήν επιστημονική έρευνα ειδικά στήν μοντέρνα τεχνολογία καί άλλους κλάδους καί θά καλέσει διακεκριμένους επιστήμονες τής Διασποράς νά επανέλθουν στή Ελλάδα προσφέροντάς τους ειδικά προνόμια, γεναία ερευνητικά κονδύλια καί μοντέρνα εργαστήρια. Επί πλέον, η σταθερή αναβάθμιση τού Πανεπιστημιακού συστήματος καί η πλούσια χρηματοδότηση τής έρευνας θά αυξήσουν δραματικά τήν επιστημονική παραγωγή τής χώρας. Θά προσκαλέσει ξένες εταιρείες νά αναπτύξουν θυγατρικές μονάδες έρευνας στήν Ελλάδα κατά τό πρότυπο τής Ιρλανδίας, πού αποτελεί ερευνητικό κέντρο γιά πολλές ξένες εταιρείες μοντέρνας τεχνολογίας από την ΕΕ καί Αμερική.

11. Ο Πρόεδρος θά ενημερώνεται συχνά σέ ζητήματ τεχνολογικής έρευνας στό εξωτερικό διά μέσου ομάδας διακεκριμένων εμπειρογνωμόνων τής Διασποράς από τήν Αμερική καί ΕΕ, πού θά παράσχουν πολύτιμες συμβουλές χωρίς τούς δικαιολογημένους περιορισμούς τών γηγενών συναδέλφων τους.

Θά αναζητήσει ενθουσιωδώς τήν δυναμική υποστήριξη τής Ομογένειας τής Αμερικής στά δίκαια ζητήματα τής Ελλάδος, στό Κογκρέσο καί στόν Λευκό Οίκο. Πρός τούτο θά περιοδεύσει τίς μεγάλες πόλεις τής Αμερικής καί θά μιλήσει σέ μεγάλα ακροατήρια Ομογενών καί Φιλελλήνων μέ ειδική ανάλυση τών θεμάτων πού αφορούν τήν Ελλάδα καί τήν Διασπορά.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Τό σύστημα Πρωθυπουργικής Κυβέρησης στήν Ελλάδα μέ τελετουργικό Πρόεδρο τής Δημοκρατίας καί μέλη τής Βουλής πού υπηρετούν ώς Υπουργοί, είναι εκ τών πραγμάτων ανεπαρκές, ανεξαρτήτως τής εξαιρετικής θέλησης καί οξύνοιας τών μελών τής Κυβερνήσεως. Τό Προεδρικό σύστημα θά είναι κατά πολύ ανώτερο καί αποτελεσματικό σέ πολλά ζωτικά ζητήματα τής χώρας, όπως:

α) στή λύση περίπλοκων εσωτερικών προβλημάτων από Υπουργούς πού είναι κορυφαίοι τεχνικοί στήν ειδικότητά τους,

β) στήν άσκηση δυναμικού ρόλου στήν ΕΕ καί τήν ανάπτυξη κατάλληλης εξωτερικής πολιτικής πρός τήν Αμερική καί τήν διαρκώς επιθετική Τουρκία, καί

γ) στόν αποτελεσματικό χειρισμό τού δυναμικού τής παραμελημένης Ομογένειας στήν Αμερική, πρός όφελος τής Ελλάδος.

Επιπροσθέτως, σέ αυτή τήν εποχή τών συχνών δημοσκοπήσεων καί τόν πρωταρχικό ρόλο τών ΜΜΕ στήν διαμόρφωση τής κοινής γνώμης, πού μεταφράζεται σέ πολιτική επιρροή, καί τόν σημαντικό αριθμό ΜΚΟ πού εργάζονται ανεξάρτητα καί προβάλλουν ισχυρές γνώμες σέ κοινωνικά καί πολιτικά ζητήματα, τό σημερινό Κυβερνητικό σύστημα, (πού επιβαρύνεται επί πλέον από τήν περιβόητη, περικεχαρακωμένη καί αλύγιστη γραφειοκρατεία), εμφανίζεται αδύναμο καί μερικές φορές αμήχανο καί ξεπερασμένο από τά καλπάζοντα γεγονότα στήν διεθνή σκηνή.

Επί πλέον, η συχνή εμφάνιση τού Πρωθυπουργού στό βήμα τής Βουλής, γιά νά αντικρούσει τήν ακατάπαυστη κριτική τής αντιπολίτευσης, ανεξαρτήτως εάν είναι ουσιώδης η ασήμαντη, είναι διαβρωτική καί απαξιωτική τής θέσεώς του.

Σημαντικότατα, ο Πρωθυπουργός καί η Κυβέρνησή του μπορεί νά αναγκασθούν σέ παραίτηση, από συνδυασμό γεγονότων, όπως: σειρά σκανδάλων, χειροτερεύουσα οικονομία, σοβαρή ανεργία, συνεχείς απεργίες εργατικών καί επαγγελματικών ενώσεων, καί αρνητικές δημοσκοπήσεις, τά οποία αθροιστικά, θά υποχρεώσουν τόν Πρωθυπουργό νά κηρύξει πρόωρες εκλογές, μέ κουραστική προεκλογική καμπάνια καί περαιτέρω μείωση τής Κυβερνητικής αποδοτικότητας.

Οταν στήν σημερινή εποχή γενικής εξειδίκευσης, μέλη τής Βουλής υπηρετούν ώς Υπουργοί, η πιθανότητα ανεπάρκειας, εξ αιτίας έλλειψης ειδικών προσόντων καί τήν σπατάλη χρόνου γιά πελατειακή καί προεκλογική εργασία, είναι σημαντική.

Σέ δραματική αντίθεση, μή εκλεγμένοι Υπουργοί, διορισμένοι από τόν Πρόεδρο γιά τά ειδικά προσόντα τους, θά είναι ήδη γενικά πεπειραμένοι καί τεχνικά εκπαιδευμένοι γιά τά Υπουργεία τους. Επομένως, Υπουργοί μέ τεχνική δεξιοτεχνία, χωρίς εκλογικές περιοχές νά ικανοποιήσουν μέ ρουσφέτια καί χωρίς υποχρέωση γιά προεκλογική καμπάνια, θά εχουν τεράστια πλεονεκτήματα γιά αποδοτικότητα σάν μέλη τής Κυβερνήσεως. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι, ένας πεπειραμένος, γλωσσομαθής, καί μελίρρυτος καθηγητής Πανεπιστημίου τής Νομικής, τών Πολιτικών επιστημών η τών Διεθνών σχέσεων, θά είναι απαράμιλλος ώς Υπουργός Εξωτερικών. Ένας διακεκριμένος καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου η Δημόσιας Διοίκησης, μέ διοικητικές ικανότητες καί ελευθεροστομία, θά είναι εξαιρετικός γιά τό δύσκολο Υπουργείο Εσωτερικών. Ενας διακεκριμένος καθηγητής Ιατρικής η Δημόσιας Υγείας μέ σπουδές στό εξωτερικό καί διοικητική πείρα, θά είναι ιδεώδης γιά τό Υπουργείο Υγείας.

Επομένως, ο Πρόεδρος, ένας ηγέτης μέ περισσή εγκεφαλική δύναμη (high IQ) καί διοικητική μαεστρία, μαζί μέ αυτό πού σήμερα αποκαλείται, "εξυπνάδα μέ ευαισθησία" (Emotional Intelligence), θά προωθήσει μέ τήν δεξιοτεχνία καί τό πνεύμα υπερμοντέρνου Μ. Πέτρου, τήν απαιτούμενη κουλτουριστική καί οργανωτική επανάσταση στήν Ελλάδα. Υπάρχουν μερικά κουλτουριστικά χαρακτηριστικά πού κάνουν ζημιά στούς πανέξυπνους καί δαιμόνιους Έλληνες. Ιδού πώς προσαρμόζονται καί μεγαλουργούν στήν Βόρειο Αμερική, στήν ΕΕ καί στήν Αυστραλία.

Αναμφιβόλως, ο Πρόεδρος θά ενισχύσει τήν στσθερή εδραίωση τής αστικής κοινωνίας, θά μετατρέψει τήν γλεντζέδικη κουλτούρα καί θά επιμείνει στήν αποδοχή προσωπικής υπευθυνότητας. Θά καταργήσει τόν διάχυτο νεποτισμό (από συγγένεια, κουμπαριό, ή ιδεολογία) πού αποθαρρύνει καί απογητεύει τούς νέους καί τούς φυγαδεύει στό εξωτερικό. Θά τροποποιήσει τήν δύναμη τών εργατικών συνδικάτων (όπως έκανε η Margaret Thatcher στήν Αγγλία) καί άλλων επαγγελματικών ενώσεων καί τήν υπέρμετρη τάση γιά απεργίες, πού αποθαρρύνει τίς ξένες εταιρείες καί δίνει στήν Ελλάδα τό απαίσιο παρατσούκλι "χώρα απεργών".

Ο Πρόεδρος θά μετριάσει συστηματικά τήν ασύμμετρη και επιζήμια επικυριαρχία τής Αριστεράς στήν Ελλάδα, καί τόν γνωστό σφικτό εναγκαλισμό μερίδας τών ΜΜΕ από τό μεγάλο χρήμα. Ο Πρόεδρος θά αποκεφαλίσει, χωρίς έλεος, τήν διαφθορά καί τό εμπόριο σαρκός καί ναρκωτικών καί θά πείσει τό λαό ότι, καλή εξυπηρέτηση είναι απαραίτητη γιά τουριστική ανάπτυξη καί ότι δέν ταυτίζεται μέ δουλοπρέπεια.

Επί πλέον θά φωνάξει βροντερά καί επίμονα ότι, ο δρόμος τής υπογεννητικότητας καί τών κατά βούλησην εκτρώσεων, είναι ο δρόμος αυτοκτονίας τής Ελλάδος καί θά επιμείνει σέ ένα ισχυρό καί δαπανηρό προνειταλιστικό πρόγραμμα, στηρίζοντας είς τό έπακρον τίς Ελληνίδες Μητέρες, πού κρατούν στήν παλάμη τους τό μέλλον τής Ελλάδος. Θά ελαττώσει στό ελάχιστο τήν μετανάστευση στήν Ελλάδα καί θά αναπτύξει ουσιώδη καί εκλεπτυσμένα προγράμματα γιά αφομοίωση τών νόμιμων μεταναστών καί θά κάνει υπεράνθρωπη προσπάθεια γιά παλινόστηση Ελλήνων τής Διασποράς.Ο Πρόεδρος σάν τόν Μ. Πέτρο θά ενισχύσει τίς ένοπλες δυνάμεις καί τήν παραγωγή καί αγορά μοντέρνων όπλων καί μεθοδικά θά κλείσει τά σύνορα στή στεριά καί θάλασσα γιά διακοπή τής εισροής παράνομων μεταναστών.

Θά αναδιοργανώσει μέ επιμονή τό διπλωματικό σώμα τής Ελλάδος, διορίζοντας σάν Πρεσβευτάς διακεκριμένους εμπειρογνώμονες στίς Πρεσβείες κλειδιά, ειδικά στήν Γουάσινγτον καί αλλαχού όπως κάνει τό Ισραήλ. Τελικά, ο Πρόεδρος θά αγκαλιάσει καί θά γαλβανίσει τήν Ομογένεια τής Αμερικής ζητώντας υποστήριξη εναντίον τής Τουρκικής επιθετικότητας στό Αιγαίο, τήν αδιαλλαξία στήν Κύπρο καί τήν πίεση στό Πατριαρχείο. Η Ελλάδα χρειάζεται σήμερα τό Προεδρικό σύστημα διακυβέρνησης, τόσο επειγόντως, όπως η Σαχάρα χρειάζεται τήν βροχή.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Είμαστε υπερκομματικοί ως προς τήν Ελλάδα, μέ μοναδικό διακαές ενδιαφέρον τήν αιώνια επιβίωση τής Ελλάδος καί τής Διασποράς. Αναμένουμε δέ τήν αναπόφευκτη ερώτηση από τούς αναγνώστες τής βραχείας διατριβής μας: Ποιός από τήν Κυβερνητική παράταξη καί τήν Αντιπολίτευση μπορεί νά αναδειχθεί αντάξιος ώς υπερμοντέρνος Μεγάλος Πέτρος γιά τήν Ελλάδα;

Η απάντησή μας είναι η εξής: Ακόμη καί εάν ένας τέτοιος ηγέτης υπήρχε σήμερα, θά ήταν εντελώς αδύνατο νά παίξει τόν ρόλο τού υπερμοντέρνου Μ. Πέτρου, μέ τό παρόν σύστημα διακυβέρνησης. Μόνον μέ τό Προεδρικό σύστημα θά καταστεί δυνατόν γιά έναν τέτοιο μοναδικό ηγέτη νά εμφανισθεί. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι τό Προεδρικό σύστημα γιά τήν Ελλάδα είναι τό πάν.

Μετά από τήν αναγκαία αναθεώρηση τού Συντάγματος καί τή υιοθέτηση τού Προεδρικού συστήματος, προβλέπουμε μιά δυναμική καί ηλεκτρικά φορτισμένη αλλαγή στήν πολιτική σκηνή τής Ελλάδος.

Αυτό τό γεγονός θά αποτελέσει τόν σπινθήρα γιά ένα ισχυρό, καί μαγνητικό ηγέτη νά εμφανισθεί στήν πολιτική αρένα, νά ψηφισθεί κατευθείαν από τόν λαό καί νά εγκατασταθεί ώς πρώτος Πρόεδρος τής χώρας, γιά τήν σωτηρία τής Ελλάδος καί τό καλό τής Διασποράς.

16 Οκτωβρίου, 2006

ΠΗΓΕΣ : ... δείτε το Αγγλικό κείμενο

απο το : http://www.antibaro.gr/society/megalos_petros_ellados_pol.php